Tuesday 11 October 2016

પે્મનો સ્વીકાર

"શું પપ્પા, આવું છું ,"
સવારમાં ઓફિસે જવા પપ્પા એ બૂમ પાડી એટલે પ્રત્યુશ જલ્દી થી નાસ્તો છોડી પાર્કિંગ તરફ ભાગ્યો.
'અરે દીકરા નાસ્તો તો પૂરો કર "
" ,મોડું થઇ ગયું છે મમ્મી ,ને તે સિંહ ની ત્રાડ નહિ સાંભળી ?"
મમ્મી હસતા હસતા "બાય ,રોજ સાંભળું છું " રાજેશભાઈ ની સમય અને કામ પ્રત્યે ની સભાનતા જગજાહેર હતી. આટલા મોટા બીઝનેસ ને શૂન્યમાંથી સર્જનાર શહેરમાં ખૂબ પૈસા ને નામ કમાઈ ચુક્યા હતા ,પ્રત્યુશ ને પણ એજ રીતે સજ્જ કરવાના પ્રયત્ન,પોતાની જાતને એવી ખોવી નાખી હતી કામમાં અને બસ જાણે સ્વ-સાબિતી ની એક ધૂન લાગી હતી ,યુવાન દીકરા ના બાલીશ વર્તન ને ભવિષ્ય ના ખતરા રૂપે ગણતા હતા 
પ્રત્યુશ ઓફીસ થી નીકળી ફ્રેન્ડસ સાથે વીકેંડ માં ફાર્મ પર રહે .
"ઓહ ,આઈ જસ્ટ કેમ ઇન ફયુ મીનીટસ " કહી ફાર્મ થી નીકળ્યો .
નજીક ના શોપિંગ મોલ ની મોબાઇલ શોપ માં જતા ની સાથે ડેસ્ક પર એક સુંદર યુવતી હતી .
'હાઈ,નવા છો અહિયાં ?" 
"યા, જસ્ટ જોઈન્ટ બીફોર ૩ ડેય્સ."
"પ્રત્યુશ" ,તમારું નામ ?"
"ઈશના" 
"નાઇસ નેમ, લાઈક યુ"
"થેન્ક્સ ,લેટ મી ચેક યોર મોબઈલ સર "
થોડી વાર પછી ઈશના એ એક રિપ્લેસ મોબઈલ આપ્યો "સર ,૨-૩ ડેય્સ પછી તમારો ફોન ઓકે થાય એટલે રીંગ કરશું ,"
"ઓકે ,ફાઈન ક્યાં રહો છો ?"
" નજીક ની સોસાયટી માં જ રહું છું ,સ્ટડી ચાલે છે ,પાર્ટ-ટાઈમ આવું છું "
"નાઇસ ટૂ મીટ યુ ." પ્રત્યુસે ગીત ગણગણતા કાર સ્ટાર્ટ કરી ફાર્મ પર ."હેઈ ડુડ.બહુ ખુશ છે ને ?કોઈ મળી ગયું કે શું ?"
"ના ના ,એવું કઈ નથી "પાર્ટી પછી તો રાતે બસ ઈશના ના જવિચારો .બે દિવસ પણ રાહ નહિ જોવાઈ ને પાછો ફોન કર્યો .
"હેલો ,ઈશના કેમ છો? શું થયું મારા ફોન નું ?"
"ઓહ ,યા પણ હજુ તો ૨ દિવસ પછી આવશે તમે જરા જલ્દી ફોન કર્યો ."
"સમજુ છું ,પણ શું કરૂ મારે બહુજ અરજન્ટ છે."તમે જરા ખાસ ફેવર કરોને ?
"યા સ્યોર ."
"વેલ ,મારી ક્લબ માંથી મુવી ની બે ટીકીટ આવી છે પણ મારો ફ્રેન્ડ આઉટ ઓફ ટાઉન છે તમારા મોલ ના થીએટર માંજ છે , તમે આવો તો બહુ ગમશે .એકલા નહિ તો કોઈ ફ્રેન્ડ ને પણ લાવી શકો ."
ઓહ સર, થેન્ક્સ પણ ......"
"કેમ મારી કંપની નહિ ગમે ?"
" આઈ ફિલ સો ગ્રેટફુલ ,કે તમે કહ્યું "પણ નહીં અવાશે ."
"ઓકે .હું એકલો જોઈ આવીશ .
મળવા 
આવું છું વેઇટ કરજો ."
"યુ આર મોસ્ટ વેલકમ સર"
એક કલાક વહેલો ઓફીસ થી નીકળ્યો ,રસ્તે પપ્પાનો ફોન .
"ક્યાં છે ?"
."જરા ,મારા ફ્રેન્ડ ના મમ્મી હોસ્પિટલ માં છે ખબર લેવા જાઉં છું ."
"ઠીક છે ,"
"હાય , ઈશના નવા કયા મોબાઈલ લોન્ચ થયા છે વગેરે વગેરે..... વાતો કરી . એકાદ કોફી પીવા તો અવાય "
"સર મારે રીસ્પોન......."
"બસ જરા આ આસી.સભાળી લેશે હાફ અવર " 
ઈશના સાથે કેફે માં બેસી કોફી પીતાં પીતાં બસ સામે જ જોઈ રહ્યો .
"તું બહુ જ ગમે છે મને "
'હમ .."
"હમ.. એટલે શું સમજુ ?"
"હું શું સમજાવું ?"
"એજ કે કેમ ગમે છે ?"
"પ્લીઝ ,કેમ આમ કરો છો ?તમારા મન ની વાત મને કેવી રીતે ખબર પડે ?
"તો પૂછને ?"
ઈશના આંખ ઢાળી બેસી રહી .
"અહીં તને બધા ઓળખતા હશે .બહાર મળવા આવશે?"
"ટ્રાય કરીશ".
"બે દિવસ પછી ફોન કરું" .ગૂડ નાઇટ.મારે વાર છે ઘરે મૂકી જાઉં ?
'થેન્ક્સ ,પણ હું મારું સ્કુટી લઈને આવી છું ."
'બગડી ગયું છે, એમ કહી પાર્કિંગ માં મૂકી દે " 
ઈશના થી હસાઈ ગયું ,"ઘરે જુઠું બોલતા શીખવો છો "
"એમાં શું ,મેં પણ કેટલા ગપ્પા શરુ કરી દીધા છે."
ને કાર માં મુકવા જતા ખૂબ વાતો કરી , ઈશના ના પપ્પા ને પેરેલીસીસ થવા ને લીધે જોબ છોડવી પડી હતી અને મોટો ભાઈ એન્જીનીઅર થઇ થોડા વખત પર દુબઈ જોબ માટે ગયો હતો .મમ્મી ઘરે ટ્યુશન કરતા હતા . ધીરે ધીરે સેટ થઇ રહ્યા હતા .
"મને બહુ ગમ્યું તું, જે રીતે ઘરમાં સાથે કામ કરી ઉપયોગી થાય છે તે , પણ..... તું અહી કામ કરે છે એને બદલે મારી ઓફીસ જોઈન્ટ કર." પછી થોડું પોતાના વિષે જણાવ્યું . ને લાંબો સમય કાર માં બેસી વાતો કરતા રહ્યા .
"વિચારી લઉં જરા " 
અને ઘર પાસે ઉતારતા ,હાથ પકડી કહ્યું ,"હું તારા પ્રેમ માં છું "
"આટલું જલ્દી ? "
"કેમ,પ્રેમ માટે સમય ની બધી પરીક્ષા આપવી પડે ?"
ના ,પણ ,છોડો ને હાથ ....ઓકે .. ગુડ નાઇટ "
કહી ઈશના પસીને ભીંજાતી ,ઘરે દોડી ગઈ ."
દૂર થી હાથ હલાવી બાય કરી બંને એકદમ હળવા મૂળ માં છુટા પડ્યા .ઘરે જઇ સીધો રૂમ માં જઇ સુઈ ગયો .એકાદ કલાક પછી ફોન જોડ્યો ."ઈશના ,તારા વગર શું પિક્ચર જોવાનું ...વગેરે વગેરે વાતો કરી ."
પરીક્ષા નજીક આવી રહી હતી પણ એકદમ વિચારો માં ખોવાયેલી ઈશના નું મન પ્ર્ત્યુશ ના પ્રેમ માં તણાતું જતું હતું .પ્રત્યુશ ના ઘરે એના ગાયબ રહેવા પર પ્રશ્નો થવા લાગ્યા એટલે એક દિવસ મમ્મી ને જણાવ્યું .
"મારી તો તું ખુશ રહે એવી બધી વાત માં સંમતિ છે ,પણ મારાથી તારા પપ્પા ને નહિ સમજાવાય"
પપ્પા ને ધીરેથી વાત કરતા કહ્યું .,
" મારા એક ફ્રેન્ડ ની કઝીન એમ.બી એ . કરી રહી છે એને ઓફીસ માં પાર્ટટાઈમ આવવું છે ." મારી સાથે ટ્રેઇન કરું .આઈ નીડ આસીસ્ટંટ એન્ડ શી ઇસ વેરી બ્રિલિએન્ટ ."
"ઓકે ,"
અને ઈશના ઓફીસ માં આવી ગઈ . ઈસના પ્રત્યે નું આકર્ષણ સ્માર્ટ રાજેશભાઈ થી લાંબો સમય છૂપું નહિ રાખી શક્યો પ્રત્યુશ .
ઘરે જતા કારમાં કહ્યું ,રાતે શાંતિ થી વાત કરવી છે મારે ,જમી ને રૂમ માં આવી જજે .
" આ શું ચાલી રહ્યું છે બધું ?"
"પપ્પા વી આર ઇન લવ"
"શું બકવાસ કરે છે ?" આ બધું નહિ ચાલે "
ઘણા આર્ગ્યુમેન્ટ બાદ રાજેશ ભાઈ એના ફેમીલ ને મળવા તૈયાર થયા .
" બોલાવ એ ઈસના મહેતા ના પેરેન્ટ્સ ને મારે વાત કરવી છે."
"એના પપ્પા તો નહિ આવી શકે ,એના મમ્મી ને કહીશ "
રાજેશભાઈ ઓફીસની કેબીનમાં બેસી ફોન પર વાત પતાવી ત્યાં તો એક અવાજ સંભળાયો ,
"સર આવું કે ?"મારા મમ્મી આવ્યા છે "
"હા મોકલ એમને "
અને ,એમને જોઈ રાજેશભાઈ
"ઈશ્મત કુરેશી ,તમે અહી ?"
"ઓહ રાજેશભાઈ ,દુનિયા ખરેખર બહુ નાની છે ,આ રીતે મળશું વિચાર્યું નહોતું ,ઈશના મારી અને સંદીપ મહેતા ની દીકરી છે "
રાજેશભાઈ ને આંખ સામે બરોડા ની ફાઈન આર્ટ માં ભણતા ત્યાર નું મિત્રવર્તુળ, સંદીપ મહેતા કેમિકલ વેપારી નો દીકરો ,
પ્રખ્યાત ગઝલકાર ઇન્તેખાબ કુરેશી ની દીકરી ઈશ્મત સાથેના પ્રેમલગ્ન, અને બધા એ મળી કરેલો સપોર્ટ , ગઝલ ની મહેફીલો ,પોતાનો ગરીબી ને કારણે વત્સલા સાથે થયેલો પ્રેમભંગ અને સંદીપ -ઈશ્મત નું હેરાનગતિ ને કારણે અજાણ્યા શહેર માં ભાગી જવું .પોતે કાકા ને ત્યાં આવી જમીન ના ધંધા માં જોડાયા .બધું એક મિનીટ માં આંખ સામે ફરી વળ્યું .
"મારું નામ ઈલા મહેતા છે અને હજુ બાળકો ને પણ કઈ જણાવ્યું નથી .હું અનાથાશ્રમમાં હતી અને અમે પ્રેમલગ્ન કર્યા હતા એવું જ કહ્યું છે "
"તમે શાને માટે બોલાવી હતી .મારી દીકરી બરાબર કામ તો કરે છે ને ?અમે પાંચ વર્ષ થી જ સુરતમાં સેટ થયા છે .સંદીપ ને ગુજરાત ની ધરતી માટે નો પ્રેમ અમને ફરી અહી લઇ લાવ્યો .મારું ગુજરાત જ સલામત છે એમ કહે છે .એના પેરેલીસીસ ને લીધે .થોડી તકલીફ ચાલી રહી હતી પણ હવે બધું ઠીક થઇ રહ્યું છે ." 
"બસ આતો .......આમજ જરા પ્રત્યુશ અને ઈશના ખૂબ નજીક આવી ગયા છે અને પ્રત્યુશ મારી કોઈ વાત સાંભળવા તૈયાર નથી .હું નાં કહીશ તો પણ એ કોઈ પણ હિસાબે એની સાથે જ લગ્ન કરવા માંગે છે."
"સમજી શકું છું ,તમે તમારા દીકરા માટે જોયેલા સપના માં મારી દીકરી ને આડખીલી રૂપ નહિ બનવા દવું "
"ના ના ,એવું નથી વિચારતો ગઈકાલ ના મારા વિચારો માં અને આજે ખૂબ પરિવર્તન છે .પ્રેમ માટે આખા જીવનનો તમારો સંઘર્ષ અને પ્રેમ પામ્યા વગરની મારી સફળતા ."
વિશ્વાસ રાખજો આપણાં બાળક ને આમાનું કંઈ સહન કરવાનું નહીં આવે "
અને ઈશ્મત એટલે કે ઈલા આનંદિત હર્દયે" આભાર" કહી ઝડપથી આંસુ ભરેલી આંખે ઘરે જવા નીકળી ગઈ .
-મનીષા જોબન દેસાઈ

No comments:

Post a Comment